Wat ben je nog klein
maakt ons geluk levensgroot
jij Lotte Jasmijn
Zomaar een moment
tussen de grote vragen
van het leven
over ziekte en lijden
gebeurt het
zomaar soms even
dat je boven de ziekte
wordt uitgetild
juist op de grens
van tranen en wanneer
je het bijna uitgilt
zie je ze komen
die je lief zijn
ze staan om je bed
weten ook niet
veel te zeggen
zien je pijn
maar elke avond
als ze gaan slapen
voor ze gaan dromen
zingen de kinderen
eerbiedig en zacht
Heere houdt ook
deze nacht
over lieve Opa
de wacht
amen
Dank U lieve God
dat ik in de ogen
van een kind
een wereld mag zien
die niet ingewikkeld is
mijn wereld is zo vaak
een gevoelloos lot
geen mededogen
dank U dat ik dit
bij haar weer vind
ik lees geen angst
in haar lieve blik
zij voelt zich in haar
wereld niet alleen
terwijl ik soms stik
omdat ik bang ben
iedereen verdween
zij is in staat om
dankbaar te kijken
naar U naar boven
dank voor haar blijken
van vertrouwen
en leer mij elke dag
in haar wereld
te geloven
In plaats van
het boetekleed
aan te trekken
zich te bekeren
tot de mens
blijven ze voor God spelen
bepalen met kracht
de liturgie van macht
exclusief voor heren
zij slaan de maat
met dissonanten
systeembeheerders
vol celebranten
die niet willen horen
hoe we willen bidden
wat we willen zingen
niet begrijpen
hoe we willen vrijen
de taal die we spreken
al die pastores, paters
bisschoppen heiligen
verloren hun ziel
in schone schijn
ik ben niet weggegaan
maar de kerk uitgekeken
erken mijn pijn
al hun binnenkerkelijkheid
is zo vreselijk mis
God schudt Zijn hoofd
houdt het hart vast
moet nu erkennen
dat Hij zelf ook
buitenkerkelijk is
Hoe kon je in godsnaam
luisteren naar mijn verhaal
terwijl je de oorzaak was
van mijn angstdromen
zo lang op slot
te lang gezwegen
omdat ik mij zo schaam
nu vertel ik het allemaal
durf ik dan eindelijk
recht op te staan
met eigen macht en kracht
te zeggen nee je mag
nooit meer aan mij komen
de heilige doofpot
zal ongenadig open gaan
angst omdat ik afdwaal
van de kerk hield mij
maar steeds gevangen
daarvoor in plaats
heb ik nu moed gekregen
geen enkele macht
is vanzelfsprekend meer
in mijn beschadigd leven
zal ik ooit nog verlangen
hoe kon je in godsnaam
luisteren naar mijn verhaal
van hogere hand
voel ik mij zo onteerd
In Communicatie
Hoe jij luisterde
in jou geen
betuttelaar of
excommunicatie jij
sprak over kruis
van verzoening
door het bloed
ik over solidair zijn
in lijden en pijn
door navolging
op dezelfde reis
sloegen we
andere wegen in
vonden herkenning
in Zijn woorden
van horen zeggen
een zekerweter en
de twijfelaar
we sloegen bruggen
het voelde goed
door de bron
die we aanboorden
Op dit kleine plekje op het grote internet wil ik mijn gedichten en gedachten graag delen met de wereld… Iedereen is vrij te gebruiken wat hier staat, maar ik stel het wel op prijs als er een berichtje word achtergelaten zodat ik weet waar mijn gedachten zwerven.
Iedereen word ook van harte uitgenodigd om zijn of haar commentaar achter te laten!
Veel plezier,
Cor.