Zomaar een moment
tussen de grote vragen
van het leven
over ziekte en lijden
gebeurt het
zomaar soms even
dat je boven de ziekte
wordt uitgetild
juist op de grens
van tranen en wanneer
je het bijna uitgilt
zie je ze komen
die je lief zijn
ze staan om je bed
weten ook niet
veel te zeggen
zien je pijn
maar elke avond
als ze gaan slapen
voor ze gaan dromen
zingen de kinderen
eerbiedig en zacht
Heere houdt ook
deze nacht
over lieve Opa
de wacht
amen
andere opa heeft dit nog gelezen en zou dankbaar zijn dat je het hier met zijn kleinkinderen ziet staan…denk je niet
Ja dat weet ik wel zeker