Ze zit alleen in de kerk
nu geen bezoekjes meer
tot over haar oren in het werk
voor anderen
en haar Heer
ik voel me opgesloten
bid ze zacht
soms zo gevangen
in kerkelijke taal
is dit wat U van mij verwacht
is dat het allemaal
een stem komt binnen
in haar hart
ook Ik zit hier vast
en wil naar buiten
toen zijn ze samen
er even uit gegaan
die dag lieten ze zich
niet opsluiten
maar achter hen bleef
de kerkdeur open staan
Het koude water
maakt warm en stil omdat de
zee meer minnen wil
Uit een champagnefles
werd ik gelanceerd
door een lont ontstoken
zocht ik mijn weg omhoog
ik klom en klom
droomde onderweg
dat ik de mooiste
ooit zou zijn
het vuurwerk kon beginnen
een kleurfontijn
met prachtig licht
die droom is uitgekomen
vanuit de lucht
zag ik haar staan
aan moeders hand
wat was ze bang
voor de knallen
ze wees naar mij
die is mooi zei zij want
hij laat alle kleuren voor
ons naar beneden vallen
gelukkig nieuwjaar mam
ik zag de vraag op haar gezicht
maar gaan we nu naar binnen
Alles wat tikt bekijkt hij met ontzag
eén jaar oud vol bruisend leven
toen deed ik mijn horloge af
hij kijkt me aan of het wel mag
ik heb het hem gegeven
hij zet het op een draf
en ik denk
mijn God waar is de tijd gebleven
Ik neem me voor vooruit te kijken
al is het leven toch vaak een vraag
alles wat komt het blijft misschien
maar toch uw toekomst is niet vaag
ik neem me voor weer kind te zijn
vertrouwen blindelings elke dag
uw goedheid Heer maakt mij weer klein
maak dat mijn liefde groeien mag
ik neem me voor in het nieuwe jaar
mens te worden ontplooi mij Heer
dat lukt me niet alleen God maar
geef mij de kracht dan telkens weer
U nam zich voor om alle dagen
te zorgen voor ons de nacht voorbij
voor heel uw schepping wil ik vragen
ontfermt U blijf ons dicht nabij
Stralender dan ooit
ben je deze laatste dagen
je buik op spanning gekomen
geluksdracht bijna voltooid
omdat onze hardop dromen
straks uit zullen komen
het paars van je jurk
kleur van verwachting
staat je vandaag zo goed
gelukkig, vol goede moed
zo zonder zorgen
schop maar zeg je zacht
kom maar lief kind
voor ons ben je
een deur naar morgen
hoe lichtstralen
een poging doen die
bloemen te ontdooien
als sneeuw voor de zon
uit zelfbehoud
voor later
vormen ze een regenbui
ééngeworden met
alle druppels
in het water
waar het ooit begon
als het gaat opklaren
zich mee laten stromen
dromen ze van een tijd
dat ze kristalbloemen
waren
Voor veel mensen
lig Je nog steeds
in de voederbak
en ben je
klein gebleven
je ligt nog steeds
in de stal
een schamel dak
en blijft daar
heel je leven
lieve Jezus
ik hoop wel
dat je groeien mag
van al die mensen
die denken
heel groot te zijn
leer ze nederigheid
respect en ontzag
groei met ze mee
Heer ze zijn soms
zo klein
Waar halen wij
in vredesnaam
toch allemaal
die os en ezel
dan vandaan
of een stal
zelfs hooi of stro
is nog te mooi
alleen een kribbe
en een kind
zal in dit verhaal
in de doeken
worden gedaan
