Dank U lieve God
dat ik in de ogen
van een kind
een wereld mag zien
die niet ingewikkeld is
mijn wereld is zo vaak
een gevoelloos lot
geen mededogen
dank U dat ik dit
bij haar weer vind
ik lees geen angst
in haar lieve blik
zij voelt zich in haar
wereld niet alleen
terwijl ik soms stik
omdat ik bang ben
iedereen verdween
zij is in staat om
dankbaar te kijken
naar U naar boven
dank voor haar blijken
van vertrouwen
en leer mij elke dag
in haar wereld
te geloven
dank u lieve God, dat u dit aan hem kunt laat zien, doordat hij zich ervoor open stelt
en dit deelt met ons,
mooi een kind, mooie foto, haar ogen zijn voor het licht
Dank je Marijke, ja haar ogen zijn heel bijzonder
Lieve Cor, wat prachtig! Schrijven vanuit je hart is kwetsbaar. Jij doet het!
Daar is moed voor nodig.
Je schrijft over je angst beleving en dat pakte me.
Zij die geen angst kennen, kennen geen moed. Want werkelijke moed is het overwinnen van angst.
Dag Hannie wat fijn je reactie, dit voelt warm aan
Prachtig.
Door de ogen van het kind
ervaart men zichzelf
weer als klein
Marianneke fijn je hier te zien op mijn site, ja rustgevend dat hebben de mannen goed begrepen
die deze site hebben gemaakt voor mij.
Ik wens jou lieve dichteres natuurlijk ook alle goeds in het komend jaar
wat mooi een herdenking aan wat voorbij is
en een omarmend wat komt
dit blijft hangen weet je
het is heel wijs van onze Heer dat Hij zegt: wees als de kinderen….
wij willen vaak zo volwassen, zo snel, krachtig en zelfstandig mogeljk zijn.
ook naar God toe.
maar daardoor missen we wellicht juist een heel belangrijke essentie…
de verwondering…
heel mooi om dit bij je (klein)kind te herkennen.
Ja dat is waar in het evangelie verhaal laat hij zijn volgelingen zelfs bukken (kleinworden) om de kinderen te zien