Natuurlijk schreef ik ooit
je naam met de rugdekking
van de zee in het zand
ook kerfde ik je naam
in de mooiste Berk
die ik ooit zag staan
maar de schors is
met de tijd vergaan
zelfs in het harde marmer
beitelde ik wie mij
altijd zo lief is
maar ook dat is
onleesbaar geworden
echter nu met mijn laatste
gebaar staat jou naam
in mijn hart
onuitwisbaar
Misschien is de volgende
stelling wel wat cru
je bent pas echt gestoord
en geestesziek
wanneer de meerderheid
van je tijd
in het verleden of
de toekomst wordt
doorgebracht
zo maar een gedachten
van nu
Maar dan met je verdriet
omdat je na groot verlies daar nu
samen mee bent gaan wonen
soms hysterisch in tranen
wat dan blijft is
radeloosheid
maar reddeloos kan je
bij deze vriend niet zijn
elke dag mag je weten
wanneer je het uit krijst
van hartzeer en pijn
of stilletjes griend
je mag je vertrouwd voelen
bij deze vriend
Wat we uiteindelijk
zeker weten is dat
niemand zijn eigen
schoonheid
ontdekken zal
of het gevoel van
eigen waarde kan
waarnemen
tot het
moment dat het
teruggegeven wordt
door die liefhebbende
ander
Geduld heeft
niets te maken
met wachten
het is als water
wat zich niet verzet
maar hand zacht vloeit
als bij een lieve
streling
heel sereen
water doet
stenen breken
jij bent het voor
het grootste deel
bij een groot debacle
of een onoverzichtelijk
obstakel stroom er dan
gewoon om heen
Nog maar net in leven
zag ik al de contouren
van haar lieve gezicht
ik dacht eerst dat zij
God was en waarachtig
dat klopte nog ook
omdat ze mij opsloot
in haar moeder hart
bij mijn geboorte werd
zij opnieuw geboren
achter haar verhaal
gaat het mijne schuil
ik had geen idee van
haar zorgen haar waken
ja nu weet ik het allemaal
hoe zij haar dromen
met vrolijke smart
moest opgeven
om de mijne
waar te maken
zo had zij het uitgekiend
met mijn idealen
moest het goed komen
ze was er altijd bij elke
schram bij elke buil
ze is in vrede gestorven
achteraf moest ze zoveel
opgeven nu pas zie ik
nooit gaf ze mij het idee
dat haar liefde moest
worden verworven
en zeker niet
te worden verdiend
Tot het moment van
liefde op het eerste gezicht
was ik helemaal niet er op uit
om je te het hof te maken
opeens zagen we elkaar
en wisten dit is tijdloos
dit gaat nooit meer weg
jij was het helemaal voor mij
niet omdat je perfect was
en ik al helemaal niet
maar omdat onze gecombineerde
tekortkomingen op een manier
waren gerangschikt dat wij
beide konden scharnieren
Wees ongekreukt met je taal
verlaag je niet met woorden
die een oorzaak worden van
beschadiging en pijn en ook
voor jezelf een gruwel zijn
laat dit aan je integriteit
altijd vooraf gaan
zeg eerlijk wat je bedoelt
laat waarheid en liefde
boven disharmonie staan
Op 9 april 2020: is het 75 jaar geleden dat Dietrich Bonhoeffer Theoloog en verzet strijder geëxecuteerd werd in kamp Flossenburg door de Nazi’s
In de jaren daarvoor, die hij doorbracht in de gevangenis, schreef hij naast zijn beroemde brieven ook tien gedichten en een aantal gebeden.
Zij geven een directe inkijk in de situatie en gemoedstoestand van deze Duitse Theoloog en verzetsstrijder.
WIE BEN IK
Wie ben ik?
Men zegt mij ook
dat ik,
gewend om te winnen
en
evenwichtig van zinnen,
lachend mijn ongeluksdagen draag.
Ben ik dat werkelijk,
wat anderen over mij zeggen?
Of ben ik slechts
dat,
wat ik weet van mijzelf?
Onrustig, weemoedig,
ziek,
als een vogel
in de strik
vechtend om levensadem,
Wie ben ik? Deze of gene?
Ben ik vandaag deze en morgen
een ander?
Ben ik beiden tegelijk?
Geef jezelf
een geschenk
al was het maar
vijf minuten per dag
bedenk dat de aandacht
die jij steeds vraagt ook
door jou aan mensen
gegeven kan worden
probeer je daarop
te concentreren
ze zijn met velen
ga eens de tuin in
of even naar buiten
bedenk met liefde
en een beetje ontzag
wat je om je heen ziet
die paar momenten
besparen je verdriet
alleen met je zelf
kan je niet delen
met anderen wel
je kunt van ze leren
