Dominee

 

Ze zit alleen in de kerk
nu geen bezoekjes meer
tot over haar oren in het werk
voor anderen
en haar Heer
 
ik voel me opgesloten
bid ze zacht
soms zo gevangen
in kerkelijke taal
is dit wat U van mij verwacht
is dat het allemaal
 
een stem komt binnen
in haar hart
ook Ik zit hier vast
en wil naar buiten
toen zijn ze samen
er even uit gegaan
 
die dag lieten ze zich
niet opsluiten
maar achter hen bleef
de kerkdeur open staan

 

 

Dit bericht is geplaatst in Bezinning, Spiritualiteit, Troost en bemoediging. Bookmark de permalink.

2 reacties op Dominee

  1. Roelie Stevens schreef:

    HÉÉL erg mooi!
    ik denk dat spiritualiteit de weg is om niet gevangen te worden in het werk,
    de mensen, de verwachtingen…
    heel waardevol om deze weg begaanbaar te houden!
    jij doet dat door geregeld in retraite te gaan hè?
    ik zal me dit ook goed voor ogen houden!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.