De marionet lag op bed
dacht heel even
wat is dit voor een leven
wanneer ben ik aan zet
nu hij de touwtje even
niet in handen heeft
besef ik pas dat ik leef
maar dit is het mooie
ik lig hier als een dooie
de poppenkast pop
hangt in een stoel
met een triest gevoel
is dit mijn hele leven
wanneer krijg ik
de hand er in
is mij dat ooit gegeven
die speler weet wel beter want
als hij mij één vinger geeft
pak ik de hele hand
de twee spelers
zitten in de kroeg
het was voor vandaag
wel weer genoeg
na vier biertjes
sprak hij tot hij
morgen breng ik weer
leven in de brouwerij
