Wanneer ik dit woord
diep tot mij door laat dringen
besef ik dat het mij draagt
door heel mijn leef-tijd
het eens dat achter me ligt
al dat goede wat er was
waar ik niet om had gevraagd
het eens dat nog mag komen
verwacht ik met vertrouwen
elke dag zie ik het als mijn plicht
dankzij het eens van toen en
dat eens voor later blijf ik bereid
aan eens te bouwen
maar zeker ook van eens te dromen
Waarom
zoveel moeite verliezen
in gevangen verlangen
om een ander aanschijn
dan je tijdgenoten
of je voorgangers
je kunt er voor kiezen
energie te ontvangen
om nadien in vrijheid
nooit opgesloten
beter te worden
door jezelf te zijn
Verdwaald op de kerstafdeling
van het giga warenhuis waarin alles
te koop lijkt ervaar ik pijn
op zoek naar
gerechtigheid
probeer ik ook eindelijk
vrede te vinden
maar vooral liefde
dan bots ik tegen een Engel op
ze zegt u bent hier abuis
en in haar hoffelijkheid
wijst ze naar de uitgang
voor doe het zelf artikelen
moet u buiten zijn
Samen wandelen met jou
elkaar vertellen wat we al weten
dat de zon ons steeds zal warmen
terwijl de wolken ons leren zweven
we geprikkeld worden als een kind
ook de vogels niet vergeten
zodat we de hemel ook omarmen
samen wandelen met jou
leren we elkaar standvastig te zijn
als een boom zo groot en mooi
een bloem zo onbeduidend klein
onkreukbaar te blijven als een steen
samen wandelen met jou
zien we bossen en struiken
die ons leren elk voorjaar weer opnieuw te leven
waar straks de herfst in prachtige tooien
haar kleuren strooit en waait om ons heen
samen wandelen met jou
leren we elkaar dat die wind
ons staande zal blijven houden
de regen ons steeds doet opfrissen
maar ook doet groeien en kiemen
beide steeds doet vergewissen
dat de maan ons goede moed geeft
om van gedaante te wisselen
samen stilstaan met jou
leren de sterren wat ons allen bindt
omdat we slechts twee van zovelen zijn
die telkens mogen leren van de seizoenen
dat alles steeds weer opnieuw begint
Maar wat je niet verwacht
is dat het verbleekt
als verbeelding ontbreekt
verliest het haar pracht
