Overkomt mij
in werkelijkheidsdromen
geen zuurstof krijg ik
dan door jou
sprakeloos ben ik
want jij bent mijn spreken
sidder bij de muziek
van je stem
waar ik zo van hou
door je ogen verruimt
mijn blik naar oneindig
jij lieve zielezuivering
zo zijn we elkaars onderkomen
stort je gedachtenstroom maar in mij
dan word ik onze zee
vul me steeds opnieuw
met ademloze huivering