De mantel der liefde

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
De mantel der liefde
voelt zo kil
is verhuld in schuld
 
moet ik dan vergeven en
bedekken die vreselijke tijd
zonder dat maar één moment
onder woorden kwam
wat vergeven moest
 
zo lang hield ik stil
steeds op zoek
naar warmte en veiligheid
in mijn kapotte leven
 
maar ik werd bedolven
met vrome woorden
geloof en God
kwamen er ook nog aan te pas
het maakte woest
 
dus ik weiger
immers die mantel der liefde
is niets anders dan
een koude stinkende
oude jas
Dit bericht is geplaatst in Bewogenheid, Leven, Lijden, Verdriet. Bookmark de permalink.

3 reacties op De mantel der liefde

  1. verhavert schreef:

    onzegbaar dieprakend dicht voor mij en voor onnoemelijk veel in hun kindzijn gekwetste vrouwen en mannen Cor

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.