Zingen voor God is
gunstmatig ademhalen
om weer bij te komen
Je bent jezelf niet meer
klonk het als verwijt
wie je vroeger was
ben ik helemaal kwijt
ik stond er even bij stil
en dacht wat fijn dat ik
steeds veranderen wil
denken mag aan later
daarin ben ik altijd
juist mezelf gebleven
Stap gerust de nacht maar in
waar de schaduw zo groot lijkt
verberg je licht nog even
voor je de dag weg wil geven
en voor mijn liefde bezwijkt
voel op de tast mijn handen
doe je ogen maar dicht
de waarheid die we vonden
vormt een bundel van licht
bal een vuist voor de nacht
lef om mijn wereld te volgen
gericht op liefde die zal geven
zing mijn minne lied mee
breng voor de dag nieuw leven
O universum
onbegrijpelijk wezen
dat alles verbindt
dat ons de dag schenkt
zonnestralen doet glanzen
lichtpunt in ons hart
dat sterren vormde
ieder op een eigen plaats
in geheel en al
dat moeder wil zijn
schenkt koele en warme lucht
om te ademen
dat kostbaar water
als rivieren laat stromen
verfrissend en koel
dat ons vlammen geeft
en ons opwarmt voor de nacht
tongen van vrede
dat moeder aarde
ons in voedsel wil dienen
versiert met bloemen
dat ons met liefde
wil dragen en verdragen
in zwanger geduld
dat een wending geeft
aan wat wij de dood noemen
adembenemend
Met dank aan Marijke en Erica
na hun bezoek kreeg ik het boek
“Het zevenvoudige pad van
Franciscus van Assisi“
Ik vraag me af
zal het bij jou
zo anders gaan
als bij mij
dat je los komt
van alle dingen
die je deed of
niet hebt gedaan
nu komt er bij mij
ruimte vrij om
geluk te hergeven
ik voel en ik zie
dat de nevel van vragen
het gevoel dat ik faalde
optrekt
in een tijdloos even
ben ik eindelijk los
voortaan loopt er
een bekend pad
met liefde bedekt
door dat ooit
dichtbegroeide
onbekende bos
waar ik zo vaak
verdwaalde
Dichten is vrijen met taal het
kussen en strelen van woorden
gedreven door passie
vooral niet te snel
omhels en bemin je verhaal
laat klanken van liefde klinken
met zoete en zachte akkoorden
dichten is vrijen met voorspel
Wie van u kan zuiver geven
door liefde verweven
proberen een vonkje
van God te zijn
wie van u voelt de zielen
die weigeren te knielen
voor kwaadspuiterij
maar helen de pijn
wie van u staat daarin alleen
wacht in openhartigheid
lijdzaam op het gooien
van de eerste steen
Gek of geniaal
om zoiets te bedenken
zoveel mensen komen
gaan en dromen
in eigen beeld en taal
proberen te leren
mee te beleven
wat jij toen voelde
dacht jij soms
God speelt met mij
is dat wat je bedoelde
in absurde vormen
andere normen
speel jij mee met God
ook met de natuur
een boom word pilaar
de slak wordt een trap
maar het mooiste ontwerp
vind ik op den duur
je scheppingskracht want
net zoals architect God
speel jij met licht
in de Sagrada Familia
betonmolens draaien
passen en meten
nog lang niet af dat
is ook geen heilig moeten
maar ooit op een dag
zullen daar in de Sagrada
zoveel mensen
in alle talen en beelden
elkaar zingend begroeten
![12940761811IeuIR[1]](http://www.corvanvliet.nl/wp-content/uploads/2011/02/12940761811IeuIR1-150x150.jpg)
Ik durf het echt niet
want heel onbevangen
bloos ik als jij me ziet
maar met valentijn
lees je mijn verlangen
![4[1]](http://www.corvanvliet.nl/wp-content/uploads/2011/02/41-150x150.jpg)
Omdat mijn woorden niet toereikend zijn
klinken klanken vanuit eenzame pijn
ik wil je verstaan verward is jouw praten
vaak heb je mijn onmacht in de gaten
dan botsen mijn woorden met je kreten
maar ik ben bij je zal je niet vergeten
terwijl jij steeds hetzelfde doet en zegt
blijft je gezicht eerlijk helder oprecht
zullen mijn woorden ook als klanken klinken
dat we samen in diep isolement wegzinken
toch lach je steeds het ijs is gebroken
ik glimlach ook ja we hebben fijn gesproken