loslaten

Dat onverdiende geschenk
waar je voor knokken moet
soms zo moeizaam investeren
zonder voelbare opbrengst

maar gedreven door
verlangende kracht
ben je bereid een kloof
te overbruggen groter dan jezelf

daar aan de overkant
weet je dat loslaten
de hoogste vorm van liefde is
omdat jij die kunst verstaat
krijgen die je lief zijn
de kracht om jou
vast te houden

Dit bericht is geplaatst in Filosofie, Geloof, hoop en liefde. Bookmark de permalink.

6 reacties op loslaten

  1. verhavert martine schreef:

    effe komen bijlezen
    jouw gedichen zijn één voor één pareltjes Cor

    nog een mooie dag
    geniet van het zonnetje

    groetjes,
    martine

  2. Marijke Abbink schreef:

    loslaten kan het gevoel van verscheuring geven aanvankelijk, waarna ruimte ontstaat, daardoor de foto goed gekozen…

  3. Door drukte met webopbouw, wat nóg steeds niet goed is gelukt (eeuwige digibeet dat ik ben), en gezondheids probleempjes duurde het wat lang voor ik op je fantastisch mooie site terecht kwam en midden in dit schitterende geestverruimende gedicht.

    Met alles mijn serieuze complimenten Cor. En tot snel ziens!

    Egbert Jan

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.