JE LEVEN

 

Leven in een zeepbel
die je zelf niet kan
vangen of vasthouden
hoe transparant ze ook is
je beleeft daar
een duurzame tijd
maar toch heel even

van binnenuit zie je in kleuren
andere zeepbellen langs drijven
met oceanen eilanden
maar ook donkere plekken
je ontwaart de blauwe hemel
beseft dat geluk en verblijven
geen permanente status hebben

de bubbel klaar om te vertrekken
zweeft naar boven
en pats daar gaat
je leven

Dit bericht is geplaatst in Bezinning, Filosofie. Bookmark de permalink.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.