Je ogen vertellen
de boekdelen
die ik zo graag
uit je mond wil horen
elk nieuw hoofdstuk
ik versta in elke taal
die warme blik
steeds als je me aankijkt
zie ik mezelf als
verlegen kerel staan
met ingetogen schrik
en verscholen geluk
bedenk ik dan
zou ze van me houden
stel
dat ik er naast zit
en het boek zich
voor mij sluit
ook dat kan
of moet ik me vermannen
en op haar en
mijn gevoel afgaan
