omdat ik geen afscheid
van jou kan nemen
mijn wapens komen
niet tot stilstand ik heb mezelf tot
rampgebied verklaart tussen de stukgeschoten
toekomst van mijn leven
bedreigd door eigen gevoelens
weet dat ik je zo niet
kan laten gaan mijn rouw
wordt mij ontnomen
afweer is mijn verzet
hoe kan ik rechtop staan
als ik niet weet
waar jij bent gebleven blijf ik buigen tegen
de vijand binnen mezelf
of is daar nog die vrijplaats mijn kloppend hart
dat jou een plek zal geven (mijn empathie bij al die mensen die een groot verlies leden bij de vliegramp)