Applaudisseren

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Zomaar waar afval
steen en gruis
zich doen ophopen
langs de wegen van het leven
waar je nooit
stil wil blijven staan
juist daar kon ik
niet doorgaan

 

zo vaak zie ik slootkanten
kaarsrecht met
duurzame beschoeiing
ik moest wel stoppen
om de natuur te eren
want daar op de puinhopen
staan klaprozen
in bloedrode bebloeing

 

ik kon het niet laten om
te applaudisseren

 

Dit bericht is geplaatst in Bewondering, Liefde, Natuur en Schepping, Vriendschap. Bookmark de permalink.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.