Stormloop

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Nu zonsopgang het land bekleed
sla ik deuren achter me dicht
in een stormloop van windkracht acht
loop ik in de herfst te dromen
van schoonheid weelde en levenslust
wat is dit allemaal toch mooi gemaakt
 
een wervelwind van gouden bladeren
hebben mij in hun kring opgenomen
hun sierlijke rondedans tovert zacht
een glimlach van rust op mijn gezicht
die werkelijkheid van kleurenpracht
heeft mij van binnen diep geraakt
Dit bericht is geplaatst in Bewondering, Natuur en Schepping. Bookmark de permalink.

4 reacties op Stormloop

  1. N.D. Vinayak schreef:

    Not in the reach of humanbeing, at least, I cofess, to trace the key to open this treasure in words.

  2. tine[net ff anders] schreef:

    gods wegen zijn en blijven ondoorgrondelijk als men bemerkt hoe de aarde wel veranderd,maar de natuur en de seizoenen gewoon hun werk blijven doen.

    Een mooi schrijven uit uwe hand en zal zeer zeker terugkomen om uwe werk
    te bewonderen.mooie site en ga door met uwe werken.hier en waar u ook wilt vertoeven.

    Met vriendelijke groet en lees mij ook op leesgedichten.nl

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.