Eb en vloed

 

Terwijl ik daar sta
als aan het zand genageld
denk ik, trek ik naar jou
of jij naar mij
het zachte zand wordt harder
nu we elkaar naderen
voor even, vaste grond
onder mijn voeten

maar ik probeer verder te kijken
dan wat ik wil
achter me mijn volle leven
voor me het nog in mist
gehulde
van wat me toekomt

in me de zekerheid
van pure liefde voor jou
eb en vloed
geven en nemen

Dit bericht is geplaatst in Gedichten, Liefde. Bookmark de permalink.

1 Reactie naar Eb en vloed

  1. verhavert schreef:

    wondermooi dit liefdesdicht Cor
    groetjes uit Herzele

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.